دوران نامزدی

یک، نامزدی یعنی در صورتی که فقط دختر و پسر به نام یکدیگر شده‌اند؛

 دو نامزدی یعنی دختر و پسر عقد کرده‌اند اما به عنوان زن و شوهر زیر یک سقف نرفته اند یا به اصطلاح عروسی نکرده اند این دو معنای است که در کشور ما به عنوان نامزدی از آن بیان شده و در بین عوام از آن استفاده می کنند‌.

در نامزدی اول، شرایط به صورت می باشد البته گاهی اوقات در بعضی از خانواده ها صیغه محرمیتی میان دختر و پسر خوانده می شود که در این صورت ارتباط بین آنها راحت تر است و اگر به این گونه نباشد یعنی هنوز آقا هیچ اختیاری نسبت به نامزد خود ندارد و باید برای هر کاری از از جمله بیرون رفتن یا رستوران رفتن یا حتی برای یک گردش یک روزه از خانواده همسرش اجازه بگیرد در بعضی از خانواده‌های اقوام لر یا کرد کشور ما این اجازه هم داده نمی شود پس به نسبت فرهنگ ها این مسئله متفاوت است اما همان گونه که بیان شد از نظر شرعی و قانونی تا عقدی صورت نگیرد مرد هیچ گونه اختیار در در باره خانم ندارد.

در مورد نامزدی دوم، بین دختر و پسر عقد خوانده می شود آنها  به عنوان زن و شوهر محسوب می‌شود حتی اگر وارد زندگی مشترک نشوند در این صورت از نظر شرع و دین تمام اختیارات زن با مرد است می تواند به راحتی با او مسافرت برود هر اندازه و هر روزی که بخواهد و هر جایی که می خواهد می تواند بدون هماهنگی با خانواده همسرش برود اما نکته اینجاست که این  قاعده‌ای که بیان شد از نظر شرعی می باشد اما همان شرع و دین ما گفته احترام به بزرگتر بر ما واجب است و همچنین بر این اساس بزرگان ما بیان کرده است با وجود این که مرد این حق را دارد اما تا تمام نشدن دوران است برای رفتن به مسافرت یا هر کار دیگری از پدر دختر اجازه بگیرد در این صورت هم احترام بزرگتر می شود هم محبتی بین افراد بیشتر خواهد شد اما بعد از ازدواج دیگر همه چیز در اختیار مرد است و لزومی ندارد از خانواده همسر اجازه ای گرفته شود. معمولاً دوران نامزدی بهترین دوران یا بدترین دوران زندگی زن و شوهر به حساب می‌آید بهترین دوران به این دلیل که هنوز زیر بار مسئولیت زندگی نرفته اند و می توانند لحظات بسیار خوبی را برای خود رقم بزنند از جمله مسافرت رفتند گردش رفتم خرید حد و یا  بسیاری از کارهای دیگر؛ بدترین لحظات در دوران نامزدی لحظاتی از که آنها میان خواسته های خود همسر خانواده همسر می‌ماند و نمی‌دانند تعلق به کدام دارند و حرف کدام یک باید گوش داد و اینکه دقیقاً آشنایی با رفتارها و خصلت‌های همسر خود آگاهی کافی ندارند یعنی در واقع دوران نامزدی دوران شناخت است و گاهی این ناآگاهی سبب می شود رفتارهایی از ما سر بزند که نامزدمان از آن ناراحت شود پس بهتر است در این دوران صبور باشیم زیرا دوران پر تلاطمی است و اگر اشتباهی از خانواده همسر یا از همسر خود دیدیم با گذشت از آن چشم پوشی کنیم زیرا مهم تر از هر چیزی تداوم داشتن زندگی می باشد.